Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne została opracowana w latach 50-60 ubiegłego stulecia. W Polsce znana jest od lat 70-tych, kiedy W.Sherborne prowadziła w naszym kraju szkolenia dla nauczycieli. Obecnie w Polsce szkoleniem kadry, stroną teoretyczną i praktyczną zajmuje się np. Marta Bogdanowicz, Bożena Kisiel, Alicja Wilkoładzka. W ciągu ostatnich 20 lat metoda ta weszła w skład metod wspierających rozwój dzieci (służy poprawie komunikacji i lepszemu poznaniu się).

Metoda Ruchu Rozwijającego nawiązuje do najbardziej pierwotnego sposobu porozumiewania się, jakim jest język ciała. W założeniach metody leży kształcenie:

• świadomości własnego ciała i usprawnienia ruchowego

• świadomości przestrzeni i działania w niej

• dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu.

Udział w ćwiczeniach daje dziecku możliwość przeżywania radości z aktywności ruchowej, kontaktu z innymi, poczucia swojej siły, sprawności, pomaga umacniać poczucie własnej wartości. Ponadto sprzyja orientacji w schemacie ciała i w przestrzeni, pobudza chęć komunikowania się. Sprzyja  postawie  akceptacji i wzmacnia poczucie bezpieczeństwa.